Przestępstwo jest czynem zabronionym przez prawo, za które grozi kara. Każdy kraj ma swoje własne przepisy dotyczące tych czynów, a ich definicja jest określona w kodeksie karnym. W tym artykule postaramy się wyjaśnić, czym jest przestępstwo w ogólnym znaczeniu oraz jak jest ono definiowane według prawa karnego.
Co to jest przestępstwo?
Przestępstwo jest naruszeniem prawa i polega na popełnieniu czynu zabronionego przez ustawę. Stanowi ono poważne naruszenie, obowiązującego w danym kraju bezpieczeństwa społecznego lub narodowego interesu. Przestępstwa dzielą się na te wyraźnie określone w kodeksie karnym oraz te, które uważane są za tzw. przestępstwa transgraniczne. Oznacza to, że popełnienie ich daje podstawę do postępowania karnego nie tylko w danym kraju, ale i poza jego granicami. Przykładowe przestępstwa to kradzież, rozboje, wandalizm, napady, zabójstwo, przestępstwa związane z narkotykami, przestępczość zorganizowaną, inicjowanie czy pomaganie w dokonywaniu ataków terrorystycznych oraz cyberprzestępstwa. Każde przestępstwo może być penalizowane w różny sposób – od kary finansowej, przez ograniczenie wolności, po wykonywanie oddania społecznego lub karę pozbawienia wolności.
Definicja przestępstwa w prawie karnym
Przestępstwo, regułowo określane jako czyn zabroniony w wyniku ustawy, jest to czyn (lub przewinienie) zgodny z kodeksem karnym. Przestępstwo jest określone przez statute i oznacza poważne naruszenia praw podmiotowych lub publicznych. Wedle polskiego prawa karnego przestępstwo jest czynem zabronionym, który został z założenia uregulowany przez odpowiedni artykuł w Kodeksie Karnym. Co więcej, aby uznać czyn za przestępstwo musi spełnić trzy podstawowe warunki: musi być zorganizowany w sposób dyscyplinujący ludzi w społeczeństwie, musi być czynem, który jest określony w kodeksie karnym jako przestępstwo, i musi być popełniony z intencją jego popełnienia. Zgodnie z prawem, te trzy warunki są niezbędne w celu uznania czynu za przestępstwo.
Przykłady przestępstw w prawie karnym
Polskie prawo karne jest skomplikowaną siecią uregulowań, działających wraz z hierarchią państwa i jego systemem wymiaru sprawiedliwości. Przestępstwa w naszym prawie można podzielić na te, które są ścigane z oskarżenia publicznego i karygodne – które naruszają najściślejsze w kodeksie prawa karnego interwencje. Jako przykład przestępstw prowadzonych z oskarżenia publicznego można wskazać np.: przywłaszczenie cudzych dóbr, przestępstwa w obrocie gospodarczym, zdradę stanu, znęcanie, uszczerbek na zdrowiu oraz kradzież. Natomiast przykładowymi przestępstwami karygodnymi są: zabójstwo popełnione ze szczególnym okrucieństwem, kazirodztwo, gwałt, handel ludźmi, udział w organizacji przestępczej lub wysoko uzbrojona napaść. Dla wszystkich wymienionych powyżej przestępstw grożą dotkliwe sankcje, szczegółowe regulacje i skutki odczuwalne przez sprawców. Wymiar sprawiedliwości ma obowiązek stosować pełną odpowiedzialność wobec każdego, kto dopuści się takich czynów. Ważne jest, aby nikt nie uchylił się od swoich obowiązków wobec państwa i społeczeństwa, a przestrzeganie prawa było jednym z podstawowych elementów społeczeństwa.
Kary za przestępstwo w prawie karnym
Kary za przestępstwo w polskim prawie karnym są określane przez Kodeks Karne, który od 2002 roku obowiązuje w naszym kraju. Przestępstwo w prawie karnym jest uznawane za takie wykroczenie, którego naruszenie może zostać ukarane przez państwo. Rodzaj kary zależy od stopnia winy i określonego skutku sprawcy, a także od innych czynników. W przypadku skutecznie popełnionego przestępstwa sąd wymierza właściwą karę, która może być w postaci grzywny, pozbawienia wolności na okres do lat trzech, kary ograniczenia wolności lub śmierci chorego skazanego. Ponadto, istnieją także kary porządkowe, takie jak dozór elektroniczny, zawieszki karna, nadzór policyjny, oddalenie od zarządzania i podobne. Większość z nich ma na celu obniżenie ryzyka ponownego popełnienia przestępstwa.