Ekstradycja jest procesem, który pozwala na przekazywanie nielegalnych imigrantów do kraju, w którym popełnili przestępstwo. Jest to procedura regulowana przez międzynarodowe ustawodawstwo i jest istotna dla gospodarek wielu państw. W tym artykule skupimy się na definicji ekstradycji, jej historii oraz na podstawowych zasadach regulujących ekstradycję w prawie międzynarodowym.
Co to jest Ekstradycja?
Ekstradycja to proces prawny służący do wymierzania w przestępcy kary za popełnione przestępstwo w jednym kraju, przy udziale drugiego kraju. W wielu krajach to kraje trzecie lub kraje czwarte są upoważnione do przeprowadzenia ekstradycji danego przestępcy. Proces ten polega na przeniesieniu go do drugiego kraju, w celu odbycia kary lub wykonania wyroku wydanego przez tamtejszy wymiar sprawiedliwości. Rozpoczyna się zazwyczaj od złożenia odpowiedniej prośby o ekstradycję i otrzymania zgody od drugiego kraju. Zgodnie z konwencją haską z 1960 r., aby przestępstwo stało się podstawą do ekstradycji, musi ono być przestępstwem ściganym i punowanym w obu krajach.
Proces ten może także polegać na wymianie przestępców bez żądania danego kraju. Często są wystawiane w celu wycofania lub uniknięcia kary, jeśli uważa się, że warunki aresztowania, podczas gdy osoba była albo poza granicą kraju, albo w innym celu, nie zostały w pełni spełnione. Ekstradycja jest używana przez większość państw, które są członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych. Niektóre z nich stosują własne procedury w celu uzyskania wymaganych danych celem wymierzenia kary, lub prośby te są realizowane przez międzynarodowe i regionalne stowarzyszenia. Przepisy dotyczące ekstradycji są różne w różnych krajach, więc istnieje kilka odmiennych aspektów, które mogą zadecydować o powodzeniu danej procedury.
Jak reguluje Ekstradycję Międzynarodowe Prawo Karne?
Ekstradycja to ostateczne i pierwszoplanowe instrument prawa karnego w każdym państwie. Jest to proces który pozwala na wymianę osób między państwami. Głównym celem tego procesu jest umożliwienie państwowym sądom przestrzegania sprawiedliwości po obu stronach granicy. Regulacja międzynarodowego prawa karnego w tej dziedzinie obejmuje szczegółowy protokół konieczny do odbycia ekstradycji. Konwencja C.C.P.E wydana w traktacie europejskim z 1959 roku ustanowiła zasady i procedury ekstradycji. Przewiduje ona, że państwa zgadzają się na ekstradycję w sytuacji, gdy uznana zostanie tożsamość narodowości oskarżonego oraz jeśli przestępstwo jest karane w obu państwach. Przedmiotowe przepisy są podpisywane przez państwa w celu wdrożenia procedur wymiany osób pomiędzy skandynawska, europejskie, amerykańskie i azjatyckie państwa, jednak opinie na temat ekstradycji są podzielone między państwami.
Kiedy Ekstradycja jest stosowana?
Ekstradycja jest to ustawowy proces przekazywania osoby podejrzewanej o popełnienie przestępstwa z jednego państwa do drugiego. Akt ekstradycji może być stosowany, gdy osobą, która popełniła przestępstwo, jest obywatel tego państwa, w którym ma miejsce jego poszukiwanie, a także sytuacji, gdy osoba ta jest obywatelem innego państwa. Przed rozpoczęciem procesu ekstradycji, państwo, w którym osoba popełniła przestępstwo, musi wnioskować do władz państwa, którego personel będzie przekazany. Zanim proces ekstradycji może zostać zakończony, państwo, do którego przekazywany jest personel, musi potwierdzić, że istnieją wystarczające dowody, by skazać osobę w danym państwie. Kiedy ekstradycja jest stosowana? Zwykle jest stosowana, gdy osoba, która popełniła przestępstwo, uciekła do innego państwa i jest tam szukana przez władze. Takie sytuacje często mają miejsce między państwami Unii Europejskiej. Ekstradycja może również być zastosowana, gdy osoba popełniająca przestępstwo jest obywatelem innego państwa, ale popełniła przestępstwo na terytorium państwa, w którym została aresztowana.